با هر سطح تحصیلی و آمادگی که هستید، یک روش مطالعه خاص رو باید در پیش بگیرید. اینجا بهتون میگیم که با هر سطح آمادگی، چطوری باید درس ریاضی رو برای آزمون سراسری گروه علوم تجربی مطالعه کنید.

آیا ریاضی همون درسیه که من ازش ضربه خواهم خورد؟ چرا بچه هایی که عاشق پزشکی هستند، اول دیپلم ریاضی فیزیک می گیرن و بعد میان سراغ تجربی؟ 

به خاطر این نیست که ریاضی و فیزیک خودشونو قوی تر کنند تا خودشونو تو رقابت جلو بندازن؟ اگه ریاضی رو اصلاً نزنم مگه چی میشه؟

کلی سؤال در این زمینه وجود داره. اما بهتره به جای وقت تلف کردن واسه این سؤالات بریم سراغ اصل قضیه که خوندن این درسه. 

درباره ریاضی بهترین کار اینه که اول اطلاعات رو جمع کنی و بعد روی مهارتت کار کنی. یکی از مهم ترین اطلاعات در این زمینه اینه که ببینی اونایی که پزشکی قبول میشن چه درصدهایی تو ریاضی زدند. حداکثر و حداقل درصدشون چیه و بعد برای نوع خوندن ریاضی تصمیم بگیری. 

می خوام اطلاعات مهمی رو بهتون اینجا بدم. خیلی مهم. پس صبور باشید و کامل این متن رو بخونید. اینجا شاید سرنوشتتون به نوعی تغییر کنه.

اگر در نظر بگیریم که بقیه درصدهاتون منطقی باشه، برای قبولی تو دانشگاه تهران اونم تو رشته پزشکی، حد بالایی درصد ریاضیات 90 و حد پایینی 45 درصد بوده. اما چرا این قضیه رو مطرح کردم؟

کسی که 90 درصد ریاضیات زده هم پزشکی دانشگاه تهران قبول شده، کسی که 45 درصد ریاضیات زده هم پزشکی دانشگاه تهران قبول شده. اگر تو درس ریاضیات خیلی قوی هستید، باید برای 90 درصد بجنگید و اگه تو این درس ضعیف هستید باید برای 40 تا 50 درصد بجنگید و بقیه درصدها رو جدی تر بگیرید.

اگر کسی هستید که برای 90 درصد می جنگه، توصیه اکید میشه که تمام مباحث ریاضی رو مو به مو بخونید و اگر کسی هستید که برای 45 درصد می جنگید، پیشنهاد میشه که اول مباحث پر تکرار رو به حد اعلا برسونید تا زمانتون ذخیره بشه. 

مباحثی مثل تابع و حد و مشتق و هندسه رو باید جدی تر بگیرید. یعنی اول درصد مورد نظرتون رو درست کنید و بعد برید سراغ ارتقاء این درصد و یا کاهش ریسک در این درس. کاهش ریسک یعنی رفتن سراغ سایر مباحث.

کسانی که پایه قوی در درس ریاضیات دارند و ریاضی رو خیلی خوب می فهمند، باید چنین روندی رو توی درس خوندن پیاده سازی کنند:

این افراد حق ندارند روی مباحث خود کتاب زمان بذارن و باید بعد از یه مرور کلی و یادآوری فرمولها و مباحث مستقیماً تو دل تست زنی برن. این افراد باید تا جایی که می تونند سرعت عمل خودشونو تو تست زدن بالا ببرند. این کار فقط با تمرین زیاد تستها آسون میشه. 

پس می بینید که کنکور همچنان آسان نیست! البته بعضیا می گن که آسان است! بدون تمرین و پشتکار در حل زیاد تست و تمرین، شما به سرعت عمل بالا نمی رسید. 

علاوه بر این با تست زنی مکرر، رفته رفته دقت شما هم افزایش پیدا می کنه. دو فاکتور مهم در این درس دقت و سرعت عمله. کتاب های ریاضی دبیرستان روی حل تشریحی و مفهومی کار می کنند و چون نکات زیادی در این درس وجود داره، باید حتماً سراغ کتابهای تستی خوب برید که حالات تشریحی رو برای شما آسونتر بکنند و یا این که انقدر خوب حل تشریحی مسئله رو جا بندازن که شما تکنیک حل مسئله تو مغزتون جا بیفته و بعد با تمرین زیاد بتونید این تکنیک رو سریعتر پیاده سازی کنید. 

برای این افراد مهارت در ریاضی مثل تایپ کردن می مونه. تایپ کردن رو بلد هستند ولی این که بتونند ده انگشتی تایپ کنند و بدون نگاه کردن به کیبورد این کار رو انجام بدن براشون سخته. خب تایپیست های محترم کلی زمان واسه تمرین می ذارن ولی من خیلیهاشون رو دیدم که سرعت دستشون بالاست ولی هی به کیبورد نگاه می کنند و بعضیاشونم اصلاً چشم از کیبورد برنمیدارن و این دقت تایپ رو کاهش می ده. اما منظورم از این مثال چی بود؟ منظورم اینه که علاوه بر اینکه باید در حل مسئله استاد شده باشی، باید بدون فکر کردن به راه حل و جنگیدن با سؤال، جواب رو پیدا کنی. یعنی مغزت رو عادت بدی که محاسبات کمتری رو روی کاغذ انجام بده و به جواب برسه. اگر زیاد تست کار کرده باشید، بعضی از مراحل توی ذهنتون ملکه شده و می تونید اون مراحل رو مستقیماً تو مغزتون نگه دارید و ادامه رو روی کاغذ بیارید و به جواب برسید.

کسانی که پایه ریاضی دبیرستانشون بد نبوده و تو امتحانات نمره خوبی می گرفتند ولی …

خودشون هم می دونند که این نمره های خوب به خاطر این بوده که سؤالات از روی کتاب بوده و اونا کتاب رو خوب خوندن -توجه کنید که گفتم کتاب رو خوب خوندند، نگفتم کتاب رو خوب فهمیدن- تفاوت این افراد با دسته اول تو همینه: خوب خوندن و خوب فهمیدن. این افراد باید اول برن و کتاب رو بخونن و این بار باید واقعاً بفهمن. برای این فهمیدن هم چند تا روش وجود داره. یکیش اینه که یک کتاب کمک آموزشی خوب پیدا کنند و از روی اون مباحث رو بخونن تا بفهمند و یا این که از کسی که این کاره است کمک بگیرند؛ مثلاً معلم، آشنا و حتی ویدیوهای آموزشی. البته نه ویدیوهایی که کلک تست زنی آموزش میدن، بلکه ریاضی رو تشریحی درس می دن. اصولاً این افراد باید از سال سوم این فرآیند رو شروع کنند ولی اگه نکردند باید یه مقدار سرعتشون رو تو فهم ریاضیات ببرند بالا. بعد از این که فهمیدند باید کلی مثال و تمرین حل کنند. هنوز وقت تست زدن مهارتی نرسیده. بعد از حل مثالها و تمرینات زیاد و افزایش مهارت ریاضیات نوبت به تست زنی های مکرر می رسه. با این تست زنی ها سرعت عمل و دقتشون افزایش پیدا می کنه.

افرادی که کلاً تو درس ریاضی ضعیف هستند:

این افراد یا باید یه معلم خوب گیر بیارن یا اینکه از دو سال قبل به فکر این قضیه باشند. چون وقتی خوندن جدی در سال آخر برای کنکور شروع میشه فرصت کافی برای این مرحله مفهومی وجود نداره. البته یک راه میانبر اینه که یه دور درسو بخونند و برن سراغ تستها. انقدرتست بزنند تا یا تستها حفظشون بشه و یا این که تو دل تست زنی درس رو به تدریج یاد بگیرند و بعد از هر مرحله تست زنی برگردند و مجدد تشریح مسائل رو به صورت مفهومی از داخل درسنامه کتابها نگاه کنند.